Najgłupsza zabawa z dzieciństwa XV

A ja byłam bratem jego mamy i zarazem ojcem chrzestnym. Opiekowaliśmy się naszym dzieciątkiem, ale na drodze stanęli nam inni koledzy, którym zależało, żeby Alfonsiu poleciał przez okno. Chroniliśmy maleństwo przez tydzień, ale w końcu go dorwali i wyrzucili go przez okno. Na dużej przerwie Fonsik miał uroczysty pogrzeb. Mieliśmy czarne wstążki zrobione z papieru, nuciliśmy po drodze Marsz Pogrzebowy. Pochowaliśmy Alfonsa w kontenerze przy szkole. Mieliśmy żałobę po moim pierwszym chrześniaku.
A po Alfonsie urodziły się kulki-bliźniaczki: Gostka i Jaćwinga.
A jeszcze śmieszniejsze w tym jest to, że bawiliśmy się w to w klasie drugiej... Gimnazjum!

by sadako @

* * * * *

W przedszkolu, na podwórku, stały cztery wysokie, metalowe zjeżdżalnie, na które absolutnie nikomu nie było wolno wchodzić i zjeżdżać. Naszą ulubioną rozrywką było wspinanie się na nie i po prostu siedzenie na szczycie -doprowadzało to panie przedszkolanki do białej gorączki.

Inną zabawą zainicjowaną przeze mnie były "króliki karate" - zwykłe bicie kolegów/koleżanek w formie walki dobra ze złem.

Tak zwany "rzut na taśmę", kiedy jeszcze mój młodszy brat było ode mnie dużo mniejszy i lżejszy: chwytałam go za ubranie i rzucałam na rozłożone łóżko mamy, tak, by zahamował z chichotem na oparciu.

Dowolna zabawa - lalki, lego, auta - z młodym, ja w podstawówce, on w przedszkolu: podpowiadałam mu, co ma robić/mówić, a on posłusznie spełniał najgłupsze polecenia.

W gimnazjum miałyśmy z najlepszą przyjaciółką specyficzną zabawę: ja chowałam w ustach dowolny przedmiot (pingpongówka, lego, breloczek), a ona próbowała wydostać to dowolnym sposobem - łaskotała/szczypała mnie, usiłowała rozewrzeć mi szczęki, zatykała mi nos... Nigdy nie wygrała.

by cerasum

* * * * *

Wąż
Zabawa z podstawówki. kilku chłopaków brało się za ręce i biegliśmy korytarzem, gdy już nabraliśmy prędkości ten pierwszy chwytał się poręczy albo rury od kaloryfera, co powodowało nagłe zatrzymanie i cała reszta kolegów przewijała się jak przy strzale z bata, a ten ostatni leciał w powietrzu, zatrzymując się z impetem gdzieś na ścianie, spływając niemal po niej. To że wszyscy przeżyli i nie są dziś inwalidami, to chyba jakiś cud.

Zapałki na suficie
Należy wziąć zapałkę do WC, poślinić jej koniec i pocierając o ścianę ponad lamperią zebrać na jej końcu trochę wapna, następnie zapalić zapałkę i umiejętnie rzucając spowodować, że przyklei się ona do sufitu, jednocześnie paląc się okopci go trochę i pozostawi część spaloną zapałki zwisającą w dół. W naszym kibelku po roku szkolnym było jak w jakiejś pieczarze, dosłownie brakowało już wolnego miejsca.

by zajebioza

* * * * *

Robaczki
Pakowaliśmy się z braćmi do starych śpiworów głową naprzód i ganialiśmy się po pokoju, pełzając jak robaczki. Wygrywał ten, kto więcej razy staranował innych. Skutkiem tej zabawy był zazwyczaj płacz.

Dupki - dupki
Tak nazwaliśmy naszą odmianę ganianego berka. Zasady niby te same ale... no właśnie. Trzeba było się stuknąć tyłkami. Zazwyczaj ta zabawa odbywała się w zagraconym pokoju, co kończyło się zawsze płaczem.

Superman
Klasyk. Stara, zrobiona ze stalowych rurek huśtawka, pelerynka zrobiona z chustki do włosów od babci, materac o wymiarach na oko 1m x 2m no i ja z braćmi. Zabawa polegała na tym, żeby skoczyć z najbardziej rozbujanej huśtawki na materac. Oczywiście w pelerynie i z okrzykiem "SUUUPEEERMAAAN!!!" Zabronili nam się bawić, kiedy mój 7-letni braciszek złamał rękę nie trafiając w materac.

by Elmus

* * * * *

W podstawce jeszcze, gdzieś w okolicach 6-7 klasy interesowaliśmy się z kumplami pirotechniką, były i kapsle z saletrą, i wybuchy wulkanów piaskowych, ale najlepsze było strzelanie z gwoździa, czy jak to się nazywało. Brało się pudełko zapałek, wycierało się z nich siarkę i brało się kawałek draski, ale wcześniej trzeba było wziąć taki gruby i mocny wybijak, coś jak gwóźdź, ale bez łebka, bardziej masywny, brało się duży kamień i wbijało ten wybijak w... asfalt. Później wyjmowaliśmy go i w to miejsce najpierw draska, później siarka, a później lekko ładowaliśmy wybijak...
I jak to wszystko później przypier*&^% kamieniem, to kawałki asfaltu latały nam koło głowy i efekt był wspaniały... Ta, ciekawe co na to kierowcy przy garażu, w którym to robiliśmy.

by Marcin_Jaworski

* * * * *

Mój brat kiedyś bawił się w krowy. Kamienie były to owe krowy. Z patyków i sznurków robił pastwiska, ja zaś przynosiłam wodę z domu i było to niby mleko, które wydoiliśmy. Wiem, strasznie głupia zabawa, ale wtedy mogliśmy w to bawić się ciągle.

by mara10_95 @

* * * * *

Z moją koleżanką bawiłyśmy się w zająca i sarnę. Biegałyśmy tudzież skakałyśmy na czworaka po łące przed jej domem i jadłyśmy szczaw. Gdy tylko ktoś pojawiał się na pobliskiej dróżce, uciekałyśmy w krzaki, wydając od czasu do czasu dzikie skowyty, oznaczające wpadkę w zasadzkę myśliwego. Ratowałyśmy się kilkanaście minut, leczyłyśmy rany, po czym biegałyśmy znów. I tak przez kilka godzin... Ci "myśliwi" na dróżce musieli mieć niezły ubaw..

by Aggxd @

* * * * *

Chyba wszyscy pamiętają organizowanie pogrzebów dla naszych kochanych zwierzątek, którym zdarzyło się zejść z tego świata, ale jak się okazuje nie tylko zwierzątkom można zorganizować godny pochówek... Akcja właściwa - zabawa na podwórku, bohaterki - moje koleżanki, wtedy mające ok. 5-6 lat. Jednej z nich zachciało się kupę. Po załatwieniu sprawy żal jej się zrobiło kupki, więc zorganizowały jej pochówek, włączając w to udekorowanie kwiatkami i modlitwy.

Przez moje osiedle przebiegają tory, na których panuje spory ruch. Spędzaliśmy często w ich okolicach całe dnie. Kiedyś (wiek ok. 10 lat) znaleźliśmy manekina. Długo nie myśląc udaliśmy się do domów po jakieś stare ubrania w celu przyodziania naszego nowego kolegi. Był wieczór, prawie ciemno, manekin na tory, my do bezpiecznego punktu obserwacyjnego. Co było dalej łatwo się domyśleć - akurat jechał towarowy, maszynista zaczął hamować, trąbić, ale mimo tego "samobójca" nie uciekł. Pociąg zatrzymał się jakieś 500 m dalej (blokując przy okazji jedną z głównych ulic miasta). Zabawa przestała nam się wydawać zabawna w momencie, kiedy zobaczyliśmy maszynistę szukającego nieszczęśnika na torach. Nawet nie chcę sobie wyobrażać, co wtedy czuł. My rozeszliśmy się do domów i na tym się na szczęście skończyło.

by weelq
 
 A czy Ty także masz takie wspomnienia z dziwnych zabaw? Podziel się tą wiadomością ze mną. Kliknij w ten link, a w temacie wpisz Najgłupsza zabawa. Znaczek @ za nickiem oznacza osobę, która nie posiada konta w serwisie Joe Monster.