5 najdziwniejszych planet w kosmosie

Planeta J1407b została odkryta w 2012 roku i znajduje się w odległości 434 lat świetlnych od Ziemi. Ogromna planeta posiada masę 40 razy większą od Jowisza, jednak to jej niezwykłe pierścienie sprawiają, że naukowcy nazywają ją Saturnem na sterydach. Planeta ma aż 37 pierścieni, które są 200 razy większe od pierścieni Saturna. Średnica całego systemu pierścieni to prawie 120 mln kilometrów i najprawdopodobniej ma on większą masę niż cała Ziemia. System pierścieni planety J1407b jest tak ogromny, że gdyby podmienić Saturna w naszym Układzie Słonecznym na tę planetę, to pierścienie zajmowałyby więcej miejsca na nocnym niebie niż Księżyc w pełni. Wg szacunków, rok na tej planecie trwa ok. 10 ziemskich lat.


Następną niezwykłą planetą jest PH1b, znana również jako Kepler-64b. Odkryta w 2012 roku planeta znajduje się w odległości 5000 lat świetlnych od Ziemi. PH1b jest najprawdopodobniej gazowym olbrzymem, którego okres orbitalny wynosi 138 dni. Planeta okrąża gwiazdę podwójną Kepler-64, która jest powiązana grawitacyjnie z drugim układem podwójnym, znajdującym się w odległości 1000 jednostek astronomicznych. Jest to zatem pierwsza potwierdzona planeta znajdująca się w poczwórnym układzie gwiazd. Wg naukowców, temperatura na powierzchni Ph1b wynosi ponad 200 stopni Celsjusza, przez co jest zbyt gorąca, aby mogło powstać na niej życie podobne do ziemskiego. Hipotetyczni mieszkańcy tej planety mieliby spektakularny widok na niebie, obserwując aż 4 gwiazdy.


Planeta TrEs-2b znajduje się w Gwiazdozbiorze Smoka i jest oddalona o 750 lat świetlnych od Ziemi. TrEs-2b najprawdopodobniej należy do kategorii gazowych olbrzymów i ma masę 1,2 masy Jowisza. Okres orbitalny planety wynosi 2,5 dnia. TrEs-2b jest oddalona o zaledwie 5 mln kilometrów od swojej gwiazdy, przez co temperatura jej powierzchni wynosi ok. 1000 stopni Celsjusza. Planeta zadziwia naukowców ze względu na to, że odbija mniej niż 1% docierającego do niej światła. Z tego powodu jej powierzchnia jest niemal kompletnie ciemna, z wyjątkiem pewnych przebarwień. TrEs-2b jest nazywana najciemniejszą planetą w kosmosie. Co ciekawe, do dziś nie wiadomo dokładnie dlaczego jest aż tak ciemna. Jedna z hipotez zakłada, że ciemna barwa planety jest spowodowana obecnością w atmosferze niezwykłej mieszanki gazów lub absorbujących światło substancji chemicznych, takich jak odparowany sód lub potas.



Kolejną zadziwiającą planetą jest WASP-12b. Planeta ta, odkryta 1 kwietnia 2008 roku, znajduje się w odległości 870 lat świetlnych od Ziemi. WASP-12b ma masę 1,4 masy Jowisza i orbituje wokół swojej gwiazdy w odległości zaledwie 3,4 mln kilometrów, czyli na dystansie 44 razy mniejszym niż odległość Ziemi do Słońca. Tak niezwykle mała odległość planety od gwiazdy powoduje szereg anomalii. Jeden rok na tej planecie trwa tylko 26 godzin. Na powierzchni planety panuje temperatura aż 2250 stopni Celsjusza, co czyni ją jedną z najgorętszych odkrytych planet. WASP-12b orbituje tak blisko swojej gwiazdy, że jest przez nią zniekształcana i niszczona. Gwiazda całkowicie pochłonie planetę WASP-12b w ciągu ok. 10 mln lat.



Wg naukowców, planeta HD 106906 b jest tak dziwna, że właściwie nie powinna w ogóle istnieć. Planeta ta, odkryta w 2013 roku, znajduje się w odległości 300 lat świetlnych od Ziemi. HD 106906 b ma masę 11 mas Jowisza, a temperatura jej powierzchni wynosi 1500 stopni Celsjusza. Wg naukowców, planeta HD 106906 b jest bardzo młoda, bo powstała zaledwie 13 mln lat temu. Najbardziej zaskakująca jest jednak odległość, w jakiej planeta krąży wokół swojej gwiazdy – rekordowe 97 miliardów kilometrów. Odkrycie to wprawiło naukowców w ogromne zdziwienie, bo tak ekstremalna odległość od gwiazdy wydawała się dotąd niemożliwa. HD 106906 b nie pasuje do żadnego modelu formowania się planet, gdyż dysk protoplanetarny nie powinien być aż tak duży, aby umożliwić tworzenie się gazowych gigantów tak daleko od gwiazdy. Wśród możliwych teorii powstania HD 106906 b zaproponowano koncepcję procesu podobnego do tworzenia gwiazd podwójnych. I gwiazda, i planeta powstałyby oddzielnie z zapadającej się materii - planeta zgromadziłaby jednak zbyt mało materii, aby doszło w niej do inauguracji reakcji syntezy jądrowej. Ta hipoteza ma jednak słaby punkt, gdyż w układach podwójnych proporcja mas dwóch składników nie przekracza zwykle 10:1, podczas gdy w przypadku nowo odkrytego układu przekracza 100:1.


Dzięki rozwojowi techniki, każdego roku naukowcy odkrywają coraz więcej egzoplanet. Dotychczasowe odkrycia wskazują, że kosmos to miejsce pełne zagadek i tajemnic. Być może niedługo poznamy jeszcze dziwniejsze planety, które wciąż czekają na odkrycie.

Poniższy film zawiera znacznie więcej informacji oraz zdjęć, będących wizualizacjami wszystkich wymienionych planet: